|
Ik zal het eerlijk toegeven: ik ben er niet goed in. Op vakantie gaan.
Op vakantie zijn, daarentegen, kan ik wel heel goed ;-)
Inpakken, bedenken wat ik nog had moeten kopen; het is gewoon niet mijn sterkste kant.
Ik moet vandaag nog op pad voor een dakdrager voor mijn surfboard... Ja daar heb ik inderdaad het hele jaar de tijd voor gehad.
Heel lang heb ik mij hiertegen verzet, dan werd ik boos op mijzelf dat het mij wéér niet gelukt was om gewoon relaxt weg te gaan. Zonder een snauw.
En dat ging natuurlijk niet onopgemerkt. Mijn man (die dat wel heel goed kan) begreep het ook niet zo goed. Iemand die in haar werk/huis/administratie zo geordend is, hoe kan het weggaan zo rommelig gaan?
Letterlijk...
Rommelig...
Als in: overal liggen er spullen en stapeltjes in huis.
Ik vind het dan ook ineens heel nodig om dat ene kastje eens goed te soppen. En mijn bestek-la uit te ruimen.
Herken je dat?
Inmiddels durf ik te zeggen dat we na 17 jaar behoorlijk goed op elkaar ingespeeld zijn. Als ik het overzicht kwijt ben, leun ik gewoon even volledig op hem (dat heb ik echt moeten leren, ik doe de dingen graag zelf).
Kunnen toegeven dat je hulp nodig hebt; ik bewonder dat iedere keer weer bij een kennismakingsgesprek met nieuwe cliënten.
Een vraag die ik dagelijks stel is 'Hoe kan ik je vandaag helpen?' En niet
'Wil je mij helpen?'
Maar vandaag wel - 'Wil jij die dakdrager kopen, schat?'
Natuurlijk kwam daar die wenkbrauw en de 'Serieus meis, daar heb je het hele jaar de tijd voor gehad!' En gelijk heeft hij ;)
En nu ik er toch zo bedreven in raak, vraag ik jou onderin deze nieuwsbrief ook om een gunst.
Hele fijne vakantie! Even een nieuwsbriefstop vanuit mij, je hoort weer van mij in september!
Liefs Marijke |
