Wij zijn gek op het delen van kennis! Via deze nieuwsbrief word je op de hoogte gehouden van de nieuwste webinars, trainingen, gratis werkbladen, leuke feitjes, praktische tips en natuurlijk de Butskees-methode. Lees je mee?
Mocht je tips voor ons hebben, mail gerust!

G E H E I M E N

Wie ben ik om te oordelen...

Ik voel me soms ‘de grote geheimbewaarder’. Mensen vertellen mij binnen de veilige muren van mijn kamer hun diepste geheimen.

Oordeel-vrij luisteren, hoe dan?

‘Wat vind jij daarvan? Erg hè!,’ zei de man die over de affaire met de man van zijn zus vertelde (ja, zijn zwager dus). Van binnen grinnikte ik: hij denkt dat hij de enige is.
Ho ho nu niet denken dat dit in Huize Uithol speelt, laat ik die gedachtetrein gelijk remmen :) 

Maar zo’n soort verhaal hoor ik niet voor het eerst…

Mocht ik een oordeel opmerken bij mezelf, dan gun ik mijzelf later een moment van zelf-onderzoek... Wat maakt dat ik/mijn lijf hier op reageer?
Ik kan oordelen naast mij neerleggen, want ik heb ook de andere overtuiging dat iemand precies doet wat hij/zij op dat moment behoort te doen, met alle redenen die daarbij horen.

Naar die redenen ben ik overigens wel nieuwsgierig. Dus ik vraag je het hemd van je lijf.

Maarrrr... eerlijk is eerlijk... ik ben wel een mens; met mijn eigen normen, waarden en denkpatronen.

Ik sta soms wel met mijn oren te klapperen... zoals wanneer de vrouw tegenover mij beschaamd vertelt over haar seksuele voorkeuren. Het is de grootste ver-van-mijn-bed-show tot nu toe. 
Zegt misschien meer iets over mij...

Foto: freepik

Als ik al een oordeel opmerk (soms gaat dat razendsnel), sta ik mezelf wat anders toe.

Verwondering.

Ik ondertitel mijzelf, bijvoorbeeld: Nou, dat lijkt mij een ongekend lastige kwestie om mee te dealen!' 

En benoem het dilemma, bijvoorbeeld: 'Je wilt... en tegelijkertijd ben je bang voor...?

En daarna volg ik een geleerde les op: verwonder uzelf. Een quote die ik lang geleden van een vriendin uit het verleden leerde. Misschien vind je verwonderen wel hetzelfde als veroordelen; voor mij voelt dit echt anders.

In mijn woorden gaat het er dan zo aan toe :)
'Meid! Dat meen je! Hoe gaat dat in zijn werk dan...?'

Want na de verwondering kan ik ook bij mijzelf op zoek gaan naar 'wat BEwonder ik bij de ander?' En zo lukt het mij wederom om zonder negatieve lading met een 'niet-weten' houding te luisteren.

En jij, lieve lezer. Voel eens, je bent nieuwsgierig nu hè wat die voorkeuren waren?! Goed zo!
En wat zou je daarmee willen doen?
Mij bevragen toch?
'Wat zijn die seksuele voorkeuren dan Marijk?'
Kijk, en dat is precies wat ik ook doe. Vragen en doorvragen. En hoe meer hij vertelt, hoe meer het haar oplucht dat zij niet meer de enige is met dit geheim.

Zij vertelt… en vertelt... en uiteindelijk komen we bij de last van dit geheim: haar eenzaamheid.

Een geheim hebben isoleert je - maakt eenzaam.

 ‘Gevolgen van een geheim bewaren zijn eenzaamheid, somberheid, stress en slapeloze nachten. Geheimen geven vaak ook verwijdering in relaties. Het kan ook zijn dat je het geheim van een ander weet en drukt dat zwaar op je. Als het geheim zo'n last voor je is, werkt het bevrijdend om het iemand te vertellen.’ (Luisterlijn)

En even verplaats ik mij in haar. En prijs ik mezelf gelukkig dat ik dát niet heb. Want steeds iets verlangen wat je eigenlijk niet mag hebben, iets willen of weten waardoor je je afgekeurd voelt of beschaamd, dat is een ongekend grote les in verdragen!

Levert je geheim je een naar gevoel op?

Grijp je moed bij elkaar en deel het!

En kijk wat er gebeurt tussen jou en de ander als je je verhaal deelt. Laat die ander zich verwonderen en jou bewonderen.

Magie.

De vrouw is zichtbaar opgelucht: ‘Alsof er een groot gewicht van mij af is gevallen! Ik ben zo blij dat je mij niet raar vind!’

Ik: ‘Oh maar dat vind ik wel hoor! Maar ik doe hier altijd een wedstrijdje wie het raarst is: ik was koploper, maar u staat nu bovenaan, dus dat betekent taart voor mij de volgende keer.'

En ik knipoog.

Heb je een geheim?

Wil je ook ervaren hoe het voelt om je geheim te delen? Ben je er ook klaar mee? Heb je genoeg lef in je lijf?

Grote geheimen, kleintjes, grappige geheimen, beschamend, stuur ze in!

Dat mag uiteraard anoniem (een e-mailadres is zo aangemaakt met Gmail), maar ook met naam zal ik zeer discreet met je mail omgaan.

Ik kijk uit naar jou verhaal. Ik zal mij inzetten om iedereen persoonlijk te antwoorden, maar dat kan even duren ;-)

Liefs Marijke

Een geheim bij een kind

Een kind dat een geheim bij zich draagt, draagt altijd teveel. 

Mijn kleine stoere cliënt (9 jaar) zit voor mij op de grond, hij friemelt onrustig aan zijn vingers, schommelt wat heen en weer en kijkt weg op mijn vragen.

Signalen... mijn vragen activeren zijn alarmbelletje. En dat activeert weer míjn alarmbel: geheim-alert!

Er kunnen veel verschillende redenen zijn waarom een kind je zijn/haar grote geheim niet vertelt:

• Soms is het kind bedreigd dat er iets erg gebeurd als ze het geheim met je delen.
• Of levert het een vorm van 'liefdesbontje' op tussen het kind en de ander: jij en ik hebben iets speciaals, wij hebben samen een geheimpje. En willen ze dat niet kwijt.
• Schaamte, schuldgevoelens en angst om verlaten te worden kan ook allemaal meespelen.

Hoe dan ook:

Het delen van het geheim kán leiden tot AFWIJZING.

Daar houden wij mensen niet van, we zijn kuddedieren. Dus dat risico nemen we liever niet. We blijven stil.

Personne ne garde un secret
comme un enfant.

Niemand bewaart een geheim ooit zo goed als een kind
-Victor Hugo- 

Niet alle geheimen zijn slecht.

Een jongere die zich 'op de weg van ontdekken en op je bek gaan' beweegt, vertelt zijn ouders echt niet alles meer daarover. Heel gezond, niets om je zorgen over te maken.

Maar kleine kinderen met grote mensengeheimen?

Rode vlag...

Mocht je aanvoelen dat je kind, cliënt of leerling een geheim bewaart, kan het lastig zijn om het voor elkaar te krijgen dat ze het geheim met jou delen.

Soms kun je er met een omweggetje bij komen, door aan te geven:

- Een geheim waardoor je je rot voelt, kun je beter vertellen.

'Een geheimpje is alleen maar leuk. Als het niet leuk is, mag niemand van je vragen dat je het stil houdt.'

Na het vertellen van een geheim kan er eventueel hulp opgestart worden, als dat nodig is. Leg uit hoe dat in zijn werk gaat. 

Mocht je hier vragen over hebben? Of willen weten hoe je in gesprek kan gaan met je kind (of speels en educatieve werkvormen) kan de Butskees-methode je wellicht daarbij helpen. 

Meer lezen...

Ik verzamel graag artikelen en werkvormen om zelf te lezen of te doen, en te verspreiden onder jullie.

• Zoals een artikel over een behandeling van een 4 jarig meisje, wiens vader door moeder vermoord is. 
• En over een voorleesboek 'Sam en het niet leuke geheim'.
• Of hoe vertel je je kind dat hij/zij verwekt is door donorconceptie. 

Mocht je zelf een leuke werkvorm of artikel op het onderwerp willen verspreiden, mail mij gerust, dan kan ik het nasturen aan de lezers van deze nieuwsbrief.

Afsluiting

Afsluitende vraag aan jou:

Hoe zou jij je voelen als je je grootste geheim opbiecht? 

Lieve groet,
Lisanne, Jobke, Judith, Carola, Stephany en Marijke

Reageren op deze nieuwsbrief? Wordt zeer gewaardeerd!
Klik op 'beantwoorden' en we komen zo snel mogelijk bij je terug.

Contact met één van de medewerkers van PPMU? Klik op onze foto hierboven.