Een combinatie van EMDR, boksen en Butskees als volledige traumabehandeling.
De PPMU zal alles in staat stellen om het juiste hulpaanbod aan te bieden; dat vraagt soms out-of-the-box oplossingen. Hieronder lees hoe dat eruit kan zien.
Kinderen met een complex trauma hebben vaak over een breed scala klachten. Deze gaan (naast heel veel emotionele problemen) ook vaak gepaard met lichamelijke klachten. Dan kun je denken aan over- of ondergewicht, huidaandoeningen, hartkloppingen, zweten, slapeloosheid etc.
Nadat ik grondig uitgevraagd heb wat de huidige klachten zijn, focussen we ons op de ontwikkelingsgeschiedenis. Wat is er allemaal gebeurd in jouw leven? Je brein is gedurende je kindertijd volop aan het groeien. Het neurosequentieel model gaat ervan uit dat de hersen groeien van onderuit naar boven en van binnen naar buiten. De hersenen zijn zo onder te verdelen in een aantal gebieden. Even (zeer) kort door de bocht gezegd: onderin zitten meer de lichamelijke functies, bovenin zit het denken. In het midden het voelen.
Dat wetende is het interessant om te onderzoeken op welke leeftijd de ingrijpende gebeurtenis plaats heeft gevonden. Zo zijn sommige mensen geholpen met cognitieve interventies (praten en nadenken). Andere mensen hebben juist veel meer baat hebben bij zintuiglijke interventies. Dit blijkt uit het volgende voorbeeld…
The price of surviving is not to feel
Je komt binnen en ik twijfel; ik had toch gelezen dat je 16 bent? Je lijkt wel 9 jaar oud. Klein, timide en de vaardigheden om je te uiten van een basisschoolkindje.
Je brein
Alle elementen uit het neurosequentieel model vallen op zijn plaats. Het lijkt erop alsof je gewoon gestopt bent met ontwikkelen toen je op 8-jarige leeftijd seksueel misbruikt bent. Ik voel mij bevoorrecht dat ik jou mag helpen. Dat je mij in vertrouwen neemt.
Praten lukt niet, maar je voelt wel van alles. Je hebt er alleen nog geen woorden voor. De kaartjes van de Butskees-methode helpen je; je schuift ze één voor één naar voren. Zo vertel jij jouw verhaal. Het had niet mogen gebeuren…
We halen de lading van de nare plaatjes met EMDR. Vervolgens pak ik het stootkussen erbij en nodig je uit om met mij te boksen. Bokstherapie, het is even wennen. Je kan niet bij je boosheid en geeft een laf klapje op het kussen.
Ik wacht.
Nog een klap… iets harder.
Ik wacht, zeg niets.
Je begint te huilen.
Ik wacht (moeilijk! En ik wil je troosten maar je houdt niet van lichamelijk contact) en kijk je goedkeurend en troostend aan.
En dan sla je erop los.
Weer een stapje verder in je traumabehandeling…
Meer weten over EMDR en boksen? Amira Yehya laat het in deze video zien!